Uitvoering |  | |
| 30 oktober 2010 | ||
| 31 oktober 2010 | ||
Programma | ||
| William Byrd | ||
| Richard Carlton | ||
| John Dowland | ||
| Orlando Gibbons | ||
| Robert Jones | ||
| Thomas Greaves | ||
| Thomas Morley | ||
Zingen heeft in Engeland een lange en sterke traditie, in kerken, thuis en in kroegen. Van deze traditie getuigen talrijke drukken van liturgische muziek en koren zoals het King's College Choir Cambridge of Christ Church Cathedral Choir Oxford die in de 15e en 16e eeuw opgericht werden en tot heden bestaan. De grote aantallen edities van part-songs en catches voor het zingen op bijeenkomsten met donateur laten ook zien hoe belangrijk het zingen als amusement was.
Het HVE presenteert een keuze uit de verschillende werken van Engelse vocale muziek uit de 16e en 17e eeuw. Op het afwisselende programma staat o.a. een van de drie missen van William Byrd (1540 – 1623). Byrd was een van de grootste componisten uit de late Renaissance. Hoewel hij voor het afwijzen van Anglicanisme verschillende malen vervolgd werd, stond hij hoog in de gunst van koningin Elizabeth I. Hij ontving van haar het monopolie op het drukken van muziek.
Verder staan er wereldlijke part-songs van Gibbons, Dowland, Morley, Greaves e.a. op het programma. Deze part-songs gaan meestal over de liefde en zijn afkomstig van Italiaanse madrigalen. Thomas Morley (1557 of 58 – 1602) wordt gezien als de meester van het Engelse madrigaal. In de 90er jaren van de 16e eeuw publiceerde hij verzamelingen met zowel eigen composities als bewerkingen en vertalingen van Italiaanse madrigalen. Zijn lichte, levendige stijl inspireerde een hele generatie Engelse componisten.