 Paasconcert door het Hollands Vocaal Ensemble. Dirigent: Hugo van Veen. Met begeleiding van een uit zeven musici bestaand instrumentaal ensemble. Programma: Cantate 'Gott sei mir gnädig' van Johann Kuhnau, 'Serenade' (voor strijkers en continuo) van Heinrich Biber, Cantate 'Der Herr ist mit mir' van Dietrich Buxtehude, Cantate 'Christ lag in Todesbanden' van Johann Sebastian Bach. Gehoord: maandag 20 april in de Witte Kerk te Heiloo.
HEILOO - In vol ornaat trad het Hollands Vocaal Ensemble aan in een overvolle Witte Kerk in Heiloo. Het Hollands Vocaal Ensemble werkt dan weer projectmatig, dan weer aan een vast programma, onder leiding van oudemuziek-deskundige Hugo van Veen. Voor het concert op tweede paasdag had het koor gekozen voor een programma met composities van Bach en tijdgenoten. Centraal in het blok van vier werken stond de cantate 'Christ lag in Todesbanden' van Johann Sebastian Bach. |
Minstens evenzo interessant waren de daarvoor uitgevoerde composities van Johann Kuhnau en Dietrich Buxtehude.
Een opvallende plek binnen de uitvoering werd ingenomen door een instrumentaal ensemble, bestaande uit twee violen, twee altviolen, cello, contrabas en orgel. De samenstelling was ad hoc, wat zich uitte in een niet ideale balans en stemming. Het koor had in eerste instantie moeite met het samenspel. Het had er alle schijn van dat de oorspronkelijke koorklank verloren ging in het orkest, althans dat de koorleden niet overal raad wisten met de klankbalans. De eigen klank van het koor is homogeen en helder, wat goed tot uiting kwam in de cantate 'Gott sei mir gnädig'. Het werk heeft een mineur toonsoort, maar komt met een majeur karakter optimistisch over. Het Hollands Vocaal Ensemble articuleerde weinig maar legde de nadruk op de grote lijn. Enkele soli van de eigen koorleden sopraan Harriëtte Gunnink en alt Lies Zijp klonken verzorgd. |
Anders
Het spel van het instrumentale ensemble en dan met name van eerste violist Jacques Holtman kwamen anders over dan het bedoeld was. Bij het toepassen van barokke streektechnieken en frasering op een modern instrument wordt het beoogde effect versterkt.
Dat de totaalklank van de twee eerste strijkers overdadig werd, had tot gevolg dat het koor, de solisten en de overige leden van het ensemble finaal werden weggespeeld. Overdaad schaadt en dat hadden de heren moeten beseffen. Zij hadden weinig oog voor dirigent Hugo van Veen die mede daardoor weinig grip had op dynamiek en klankbalans. Hugo van Veen mag dan niet het schoolvoorbeeld zijn van een koor- en orkestdirigent, hij weet wel nadrukkelijk zijn ideeën over te brengen. Bovendien zijn de keuzen van zijn tempi zonder meer verantwoord. Van de solisten uit eigen koor viel vooral tenor Mats van Zelm op door een helder en muzikaal geluid.
JOS RUITERS
|
